Model roketlerin fırlatılmasını sağlayan roket
motorlarının, işlevini meydana getiren ve itme kuvveti yaratan itici yakıttır. Kimi zaman roket yakıtı
adı verilse de işlevsel özelliğinin bir itme kuvveti meydana getirmek olmasından
dolayı, bu yakıt şekline itici yakıt adı verilmesi daha uygun olacaktır. Bu
nedenle bilerek veya bilmeyerek ileride ben de roket yakıtı kelimesini kullanırsam bunun itici yakıt olarak bilinmesi gerektiğini
belirtirim.
Model roket motorlarında katı itici yakıt kullanılır. Bunun en büyük nedeni katı yakıtlı motorların tasarımının daha kolay
ve ucuz olmasıdır. Katı itici yakıtı oluşturan yakıt ve bu yakıtın yanması için,
gerekli olan oksijeni sağlayan oksitleyici arasındaki kimyasal yanma
reaksiyonu sayesinde roket motoru çalışmaktadır. Uygun bir ateşleme
sıcaklığına çıkıldığında meydana gelen yanma reaksiyonu itici yakıt
yüzeyinin her tarafına yayılarak, önceden saptanabilen bir değerde yanma olayını
gerçekleştirir. Yanma reaksiyonunun esası, oksijenle birleşen yakıt atomlarının
düşük enerji seviyelerinden yüksek enerji seviyelerine geçişleri esnasında
parlak ve etkileyici bir alev halinde ortaya çıkardıkları ışık ve büyük
bir miktarda ısı 'dır. Ortaya çıkan bu büyük ısı, reaksiyon ürünlerinin
ısısını birkaç bin dereceye çıkararak onların sıcak gaz haline geçmelerine neden
olur. Bu sıcak gazlar başlangıçtaki asıl yakıttan daha fazla hacme sahip
olduklarından dolayı, çok büyük bir basınç oluşur. Bu muazzam basınç, dar bir
boğaza sahip motor nozülünden ses ötesi bir hızda egzoz şeklinde atılan
bir kuvveti doğurmaktadır.
İtici yakıtı oluşturan belli
orandaki yakıt ve oksitleyici, birlikte ve daima bir karışım halindedir. Bu kimyasal karışım bir roket motoru içinde geometrik bir
biçimde şekillendiğinde itici yakıt tanesi adını alır.
İtici yakıt tanesi farklı geometrik şekillerde olabilir. Bu
geometrik şekli tamamlayan ise itici yakıtın yanma ucundan ileriye doğru yer
alan oyuğun şeklidir. Bu oyuğa itici yakıtın göbeği adı
verilmektedir. İtici yakıtın göbeğinin dolayısıyla tane geometresinin
aldığı şekillerle ilgili aşağıda daha ayrıntılı bilgiyi bulabilirsiniz.
Katı itici yakıtların tane yapısının bozulmaması, oksitleyici ve yakıtın birarada
bulunmasını temin eden bağlayıcı ile mümkün olmaktadır. Kısacası
bir
itici yakıt; oksitleyici tarafından sağlanılan oksijenle bir yanma reaksiyonu
veren yakıtın ve bu karışımı belirli bir kütle halinde tutulmasını sağlayan
bağlayıcının uygun oranlarda hazırlanmış bir karışımıdır.
KATI İTİCİ YAKIT = OKSİTLEYİCİ + YAKIT + BAĞLAYICI |
Amatör roketçilikte kullanılan katı itici yakıtların güvenilir ve ucuz
olması, her şeyden evvel itici yakıtın hazırlanmasında kullanılan kimyasal
maddelere bağlıdır. Oksitleyici olarak genellikle potasyum nitrat,
sodyum nitrat, amonyum nitrat, potasyum perklorat ve
amonyum perklorat kullanılmaktadır. Yakıt olarak da kükürt, odun
kömürü, karbon siyahı, sakkaroz, glikoz, sorbitol, magnezyum ve
alüminyum kullanılabilir. Bağlayıcı olarak kullanılanlar ise
dekstrin, gomalaka, parafin, silikon, PVC, epoksi ve çeşitli
polimer türevli reçinelerdir. Bağlayıcı maddelerin hemen hepsi
organik bileşik olduğundan itici yakıt bileşiminde aynı zamanda yakıt olarak da
görev yaparlar.
Katı itici yakıtlar aslında düşük güçlü patlayıcı maddeler olup, etrafına
basınçtan ziyade yüksek ısı ve düşük molekül ağırlıklı gaz üretmesi amaçlanan
kimyasal maddelerin bir karışımıdır. Bunu sağlamak için ise itici yakıtların
bazı özelliklere sahip olması gerekmektedir. Bu özellikler şunlardır:
- Yoğunluk: İtici yakıtı oluşturan kimyasal bir karışım
kütlesinin belli bir yoğunlukta olması gerekmektedir. Bu yoğunluk
değerine itici yakıtın preslenmesi ya da çakılmasıyla ulaşılabilinir. Bu
işlem şeker yakıtlarda olduğu gibi itici yakıtın ergitilmesi ya da kompozit
yakıtlarda olduğu gibi itici yakıtın polimer bir bağlayıcıyla
kalıplanmasıyla da başarılabilinir. Hangi usulle hazırlanırsa hazırlansın
itici yakıtın belli bir yoğunluk değerinin olması gerekir.
Tanenin doku kalınlığı(yoğunluğu) aynı zamanda yanma süresinin de
belirleyicisidir.
Bu yoğunluk değeri 1.6-2 gr/cm3 arasında değişir.
Bu yoğunluk değerinde olmayan
bir karışım yandığı zaman oksitleyiciden ayrı olarak hava oksijeninde
reaksiyon ortamında bulunması istenen yanma hızının düzensizliğine ve yanma sonucunda
ortaya çıkan yanma ürünlerinin bir blast (patlama) etkisi yaratmasına
yol açar. Bu durum roket motorunda büyük performans değişikliğine neden
olur. Bu performans değişikliği roket motorunu ya kesikli çalıştırarak roketin kalkışı için yeterli itme kuvveti
yaratamaz ya da roket motorunun yanma odasında aşırı basınca yol açarak
sonuçta roket motorunu patlatır.
- Yanma Değeri(Hızı): İtici yakıtlar, bozunmanın şekli
bakımından patlayıcı maddelerden ayrılırlar. Patlayıcı maddelerdeki bozunma
bir zincir reaksiyonu şeklinde çok hızlı gelişirken (4.000-10.000 m/san.
hızla) itici yakıtlarda bu bozunma şekli sadece yüzeysel bir yanma şeklinde
daha yavaş gelişir. İtici yakıtı oluşturan formülasyon
bilindiği taktirde bu itici yakıtın yanma değeri önceden hesaplanarak tahmin
edilebilir. İtici yakıtın tahmin edilebilir bir yanma değerinin önceden
bilinmesi yanan yüzey alanını ve yanma odasındaki basıncı belirtir.
-
Tane geometrisi:
Bir itici yakıt tanesinin ilk şekli ateşlemeden sonra alevin izleyeceği yolu
belirlediğinden, motorun çalışmasının her anında yanma odasının basıncı ve
itme kuvvetinin ne olacağının bir motorun tane geometrisi belirler. Tane
geometresinin etkinliğini belirleyen itici yakıtın sahip olduğu göbeğin
şekli ve boyu olduğundan dolayı bu göbeğe bağlı olarak motorun dayanma
sınırlarına uygun olan geometrik şeklin seçilmesi gerekmektedir. Eğer buna
dikkat edilmezse itici yakıtın yaratacağı yanma odasının basıncı çok artacak
ve sonuçta roket motorunu patlatacaktır. Tane geometresinin çeşitli
şekilleri ve bu şekillere bağlı olarak itme kuvveti-zaman eğrisinin
aldığı şekli aşağıdaki resimde bulabilirsiniz.
Resim 1 -- Çeşitli şekillerdeki itici yakıt tane geometrileri.
Bugün için amatör roketçilikte kullanılan itici yakıtlar: 1. Kompozit
itici yakıtlar 2. Karabarutlu itici yakıtlar
3. Şeker itici yakıtları olmak üzere üç ana grupta toplanmaktadır. Bu
gruplardan kompozit itici yakıtlar genellikle yüksek güç roketçiliğinde
kullanıldığından ve diğer yakıtlara göre kullanımları özel izine bağlı
olduğundan dolayı burada fazla bahsedilmeyecektir.
1. Kompozit İtici Yakıtlar (CP):
Bu
yakıtların oksitleyicisi uzay roketlerinde veya diğer profesyonel roketlerde
de kullanılan amonyum perklorat adlı kimyasal maddedir. Bu kimyasal maddenin
adından dolayı bu yakıtlara Amonyum Perkloratlı Kompozit
Propellantlar (APCP) adı da verilmektedir. Son yıllarda,
oksitleyici olarak potasyum perklorat ve amonyum nitratın da kullanıldığı
itici yakıtlar kompozit itici yakıtlar sınıfına sokulmaktadır. Kompozit
itici yakıtlarda çoğu zaman alüminyum veya magnezyum tozu yakıt olarak
kullanılırken bazen de sadece bağlayıcı olarak da görev yapan polimerler,
epoksi, silikon ve hatta asfaltın dahi yakıt olarak kullanıldığı
formülasyonlar bulunmaktadır.
2. Modifiye edilmiş Karabarutlu (KB) İtici Yakıtlar:
Roketçilik tarihi
sayfasında belirtildiği gibi karabarut aslında en eski kompozit itici yakıttır. Çünkü
bileşimindeki oksitleyici ve yakıtları oluşturan kimyasal maddeler belirli
bir oranda karışım halindedirler. Bu maddeler odun kömürü, kükürt
ve potasyum nitrat(güherçile)'dır. Kullanılan odun
kömürünün iyice kömürleşmiş olmasına özellikle dikkat edilmelidir. Odun
kömürü ıhlamur, akçaağaç, asma, defne ve söğüt gibi yumuşak ağaçlardan imal
edilmelidir. Özellikle söğüt, ıhlamur ve akçaağaç karabarut imali için
en uygun ağaç türüdür.
Karabarutun yapımında asıl olan iş, bileşimlerin ince toz haline getirilmesi ve
toz halindeki bu bileşimlerin iyice karıştırılmasıdır.Yanma değerinin
birden düşmemesi ve sabit kalabilmesi için karışımın uygun büyüklükte
taneler haline getirilmesi esastır. İtici yakıt olarak kullanılacak karabarut
taneleme işlemine tutulmayıp toz halinde kullanılır.
Karabarutun imalinde başlıca iki yöntem
kullanılmaktadır. Bu imalat yöntemleri şunlardır:
-
Çökeltme Yöntemi:
Belirli bir incelik derecesinde birlikte öğütülen
odun kömürü ve kükürt karışımı sıcak ve çok derişik bir potasyum nitrat
çözeltisiyle karıştırılarak bir karabarut süspansiyonu elde edilir.
Sıcak karabarut süspansiyonu soğutulmuş alkol veya aseton gibi bir
solvent içerisine boşaltılır. Sıcak karabarut süspansiyonu soğuk
solventle karıştığında karabarutu oluşturan bileşimlerden hiçbiri
solventte erimeyeceğinden dolayı, bileşimleri birbirleri içinde çok iyi
karışmış halde olan bir karabarut çökeltisi oluşmaktadır. Bu çökelti
süzülüp solventten kurtarıldıktan sonra, bir elek kullanarak taneli bir
şekilde karabarut imal edilmektedir. Bu yöntem genellikle çok küçük
miktarda ve çabuk şekilde karabarut imalinde işe yaramaktadır.
-
Bilyalı Değirmen Yöntemi:
Bilyalı bir değirmen kullanılarak belirli bir incelik derecesinde ayrı
ayrı öğütülen potasyum nitrat, kükürt ve odun kömürü hep birlikte bir
defa daha bilyalı değirmende öğütüldükten sonra, ağır değirmen
taşları altında ezilerek ya da hidrolik pres kullanılıp preslenerek
büyük parçalar halinde somunlanır. Somunlama işleminden
sonra karabarut kalıpları kırılıp tanelenir.Aşağıdaki
resimde bu yöntemle hazırlayıp kalıpladığım altı adet karabarut itici
yakıt tanesi görülmektedir. Bu yöntem çökeltme
yöntemine göre daha mükemmel sonuç verir.
Karabarut tarihi boyunca
ve kullanılış amacına göre birçok formülasyonda üretilmiş olup, bugün ticari
olarak üretilen standart karabarut bileşimi ağırlıkça şöyledir:
Potasyum Nitrat
............................%75
Odun Kömürü ...............................%15
Kükürt
...........................................%10
|
Karabarutlu itici
yakıtlar bu standart formülün üzerinde yapılan çok küçük değişikliklerle
imal edilirler. Standart formülün yanma değeri model roket motorları için yüksek
olduğundan dolayı, oksitleyici miktarı düşürülüp yakıtların oranı arttırılarak
ve bir bağlayıcı katılarak standart karabaruta oranla yanma hızı daha düşük bir
itici yakıt hazırlanmış olur. Aşağıda ticari model roket motorları üretiminde
dünyaca ünlü Estes firmasının motorlarında kullandığı itici yakıt formülü
bulunmaktadır. Bu formülde dekstrin, itici yakıt tanesinde bağlayıcı olarak
kullanılmıştır.
Potasyum Nitrat
............................%72.5
Odun Kömürü
................................%13.95
Kükürt
......................................... %12.59
Dekstrin
...........................................%0.96
|
Karabarut stokiyometrik bir
karışımdır. Stokiyometrik kelimesi kimya bilimine ait bir
ifade olup, kimyasal bir reaksiyonda reaksiyona giren maddelerin
birbirleriyle ne oranda birleştiklerini anlatır. Bu bir anlamda kimyasal
reaksiyonların matematiksel bir ifadesidir. Bu ifade standart bileşimdeki karabaruta uyarlanacak olursa karabarutun yanma reaksiyonu kabaca şöyle
denklemleştirilir:
2KNO3 + 3C + S ==> N2 +
3CO2 + K2S
Bu reaksiyon biraz daha ayrıntılı olarak:
10KNO3
+ 8C + 3S ==> 5N2 + 6CO2
+ 3K2SO4
+ 2K2CO3
olarak da yazılabilir.
Yukarıdaki formüller kabaca yazılmış olup karabarutun yanma reaksiyonu diğer yan
reaksiyonlarla da devam eder. Bu reaksiyonların neticesinde standart karabarut
yandığında % 43 gr gaz, % 57 katı artık bırakır. Yanmayla oluşan başlıca gazlar
karbon monoksit, karbon dioksit ve azot gazıdır. Katı maddeler ise potasyum
karbonat, potasyum sülfat ve potasyum sülfür'dür.
Ayrıca şeker yakıta oranla daha az oranda egzoz gazı oluşturduğundan dolayı, bu
itici yakıtın özgül itici kuvveti şeker yakıttan daha fazla olmayıp 80-90
saniye kadardır. Bu nedenle bu itici yakıtla ancak A-F sınıfında model roket
motoru yapılabilmektedir.
Resim 2 -- Preslenmiş karabarut itici yakıt taneleri.
3. Şeker (KS) İtici Yakıtları:
Şeker itici yakıtları deneysel ve amatör roketçiler tarafından 1940'lı
yıllardan bu yana kullanılmaktadır. Benim de
sıklıkla kullandığım bu itici yakıtın en büyük özelliği bileşimi oluşturan
kimyasal maddelerin ucuz ve her yerde bulunuyor olmasıdır. Bu maddeler
potasyum nitrat ve
sakkaroz(=toz şeker)dur.
Bu itici yakıt karabaruta göre daha yüksek bir itme kuvveti oluşturmasına
rağmen, nem çekici özelliğinin yüksek olmasından ve raf ömrünün kısalığından
dolayı ticari olarak üretilmemektedir. 1980'li yıllardan bu yana toz şeker
yerine bir şeker alkolü olan sorbitol veyahut glikoz, maltoz gibi basit şekerler de bu itici yakıtın imalinde
kullanılmaktadır.Bu itici yakıtta şekerler hem yakıt hem de bağlayıcı olarak
görev yaparlar. Bu itici yakıtlarda kodlama şeklindeki kısa adlandırma,
kullanılan şekere göre olmaktadır. Bu adlandırmada K harfi
potasyum nitratı ifade etmektedir. Buna göre yakıt olarak sakkaroz
kullanılırsa KS, sorbitol kullanılırsa KSB,
glikoz(dekstroz) kullanılırsa KDX olarak adlandırılır.
Şeker itici yakıtların imalinde başlıca dört yöntem
kullanılmaktadır. Bu imalat yöntemleri şunlardır:
- Kuru Presleme: Belirli bir incelik derecesinde ayrı
ayrı öğütülen potasyum nitrat ve sakkaroz karışımının kuru kuruya çakma veya presleme usullerinden
birinin uygulanmasıdır. Bu yöntemi sıklıkla kullanmaktayım.
- Islak Presleme:
Belirli
bir incelik derecesinde ayrı ayrı öğütülen potasyum nitrat ve sakkaroz
karışımının solventle ıslatıldıktan sonra çakma veya
presleme usullerinden birinin uygulanmasıdır.
- Eritme/Kalıplama:
Potasyum nitrat ve
şeker karışımının çok az su eşliğinde ısıyla ergitilip bir kalıp içine
dökülmesi işlemidir. Üretim yöntemi tıpkı bir şekerleme imalatına
benzediği için, bu yöntemle imal edilen itici yakıta şekerleme
yakıt adı verilmektedir. Bu yöntemin uygulanması iyi bir
ekipman ve tecrübe gerektirir. Bu yakıtın hazırlanmasında uygulanacak
ısı derecesinin aşılması durumunda şekerin yanmasından dolayı
yakıt kahverengileşerek karamelize olur. Bu durum
yakıtın performansını düşürdüğü gibi, hazırlama esnasında yakıtın
kendiliğinden tutuşmasına yol açarak işlemi tehlikeli bir hale sokar.
Hazır bir şekerleme yakıtının ideal rengi kullanılan şeker çeşidine
bağlı olarak, fildişinden açık sarı renge kadar değişmektedir. Aşağıdaki
resimde bu yöntemle hazırlayıp kalıpladığım altı adet şekerleme itici
yakıt tanesi görülmektedir.
- Yeniden Kristallendirme:
Şekerleme yakıtın hazırlanması zaman aldığından
dolayı, daha önceden hazırlanan ve çok iyi bir saklama
koşullarında (nemden uzak) muhafaza edilen itici yakıtın, ısı
etkisiyle tekrardan yumuşatılarak kalıplanması işlemidir. Bu yöntemde
şekerleme yakıtın hazırlanma süreci daha önceden gerçekleştirildiğinden,
itici yakıtın şekillendirilmesi ve bir roket motoru oluşturulması daha
hızlı olmaktadır.
Şeker itici yakıtları birçok formülasyonda
üretiliyor olup, standart bir şeker itici yakıtın bileşimi ağırlıkça şöyledir:
Potasyum Nitrat
............................%60-65
Toz Şeker .......................................%40-35
|
Şeker yakıtın yanması da stokiyometrik olup,
şeker yakıtın yanma reaksiyonu kabaca şu şekilde denklemleştirilir:
48KNO3 +
5C12H22O11 ==>
24N2 + 60CO2
+ 24K2O
+ 55H2O
Stokiyometrik orandaki bu yanma denkleminde
oksitleyici potasyum nitratın, yakıt olan sakkaroza olan oranı (oksitleyici/yakıt
oranı = O/ Y) yukarıdaki standart şeker yakıt formülünden çok
farklıdır. Bu oran (O/Y) stokiyometrik ve tam bir yanma reaksiyonu olan bu
denklemde 74/26 'dır. Diğer bir ifadeyle %74 potasyum nitrat ve % 26 şeker
karışımı tam bir yanma reaksiyonu verir. Fakat bu oranda hazırlanan bir yakıt
yukarıda söz konusu edilen itici yakıtların özelliklerine uygun olmayacağı ve bu
yakıtın yanmasıyla ortaya çıkacak basınç ve sıcaklık yanma odasının
dayanıklılığına zarar vereceğinden dolayı, O/Y oranı daha düşük tutulmaktadır.
Buna göre, O/Y oranı 65/35 olan KS itici yakıtının yanma reaksiyonu şu şekilde
denklemleştirilir :
6.288KNO3 + C12H22O11 ==>
3.143N2 +
3.796CO2 +
5.205CO +3.065H2
+7.794H2O
+2.998K2CO3+
0.274KOH
Bu reaksiyonların neticesinde şekerleme bir itici yakıt
yandığında % 57 gaz, % 43 katı artık bırakır. Yanmayla oluşan başlıca gazlar
karbon monoksit, karbon dioksit ve azot gazıdır. Katı maddeler ise potasyum
karbonat ve potasyum hidroksit'tir. Bu yüzden, şekerleme bir itici yakıt
yandıktan sonra oluşan potasyum karbonat ve hidroksitin nem çekici özelliği
sebebiyle katı artık bir süre sonra havanın nemini çekerek ıslak bir görüntü
oluşturur. Ayrıca karabaruta oranla daha fazla oranda egzoz gazı oluşturması
nedeniyle bu itici yakıtın özgül itici kuvveti karabaruttan daha fazla
olup, 130 saniye kadardır. Bundan dolayı bu itici yakıtla A-M sınıfında model
roket motoru yapılabilmektedir.
Resim 3 -- Şekerleme itici yakıt taneleri.
| |